Gözlerini kapat ve haritadan bir yer seç.Gidelim, hiçbir şeyi düşünmeden arkamıza bile bakmadan gidelim.Kim ne demiş, ne düşünmüş umursamadan gidelim.Düşünmeye gerek yok birkaç parça eşya biraz da para, fazlasına gerek yok.Her şeyden çok sevgini al yanına.
Trenle gidilebilecek bir yer olsun isterim ama hızlısından falan değil kocaman, gürültülü olanlardan.Olmasa da olur yeter ki sevgin yanında olsun, sen yanımda ol.Çorak topraklardan, yemyeşil alanlardan geçelim.Unutma, nereye vardığımızın bir önemi yok sadece gidelim.Şimdi gözlerini aç ve gerçeklerle yüzleş.Sen hiçbir yere gidemeyecek kadar korkak bense teklif bile edemeyecek kadar utangaç.Belki çok uzaktasın belki de yoksun bile.Varlığına inandığım, inancımdan güç aldığım.
Yazının böyle devam etmesini ben de isterdim ama maalesef böyle devam etmiyor.Seviyor muyum?Evet hem de çok seviyorum.Sorun şu ki birini değil herkesi, tüm insanlığı.Zaten gönlümüz bir derya değil midir tüm insanlığı kucaklayan?En sevmediğim, en çok şikayet ettiğim anlarda bile seviyorum.Ama her şeyden çok sevmeyi seviyorum, sevebilmeyi.Kalbi pas tutup işlemeyen insanlara inat sevebilmeyi.Çiçek açmış ağacı da seviyorum yaprakları sararmış olanı da, sıcağı da seviyorum soğuğu da, siyahı da beyazı da...
Sev sayın okuyucu, sevgi iyileştirir.Yaratılanı sev ama evvela yaratanı, gönlüne sevgiyi koyanı sev.Göreceksin ki o zaman her şey daha güzel olacak.Yüreğin elbet birine kıyak geçer, onu hem sev hem de hiç bırakma.Unutma, sevgi iyileştirir.Sevgiyle kal :)
